‘Hoe kun je in Nederland je kind goed opvoeden?’
De vrouwen die meedoen aan onze online-groepen voor Eritrese zwangeren geven aan dat ze ook graag Centering-bijeenkomsten willen bijwonen nadat hun baby geboren is. Daarom breiden we het aantal sessies uit, van 10 naar 25 gedurende de eerste 1000 dagen; vanaf de zwangerschap tot het kind ongeveer twee jaar oud is. Op donderdag 9 september organiseerden we een brainstormsessie met voormalig deelnemers.
Wat zijn voor jou belangrijke onderwerpen om te bespreken tijdens nieuwe Centering-bijeenkomsten nu je kind geboren is? Die vraag leggen we voor aan de veertien vrouwen die vandaag onze zoom-bijeenkomst bijwonen. De meesten kennen elkaar, want ze zaten in dezelfde Centering-groep en hebben samen een WhatsApp-groep. Op twee vrouwen na, die eerdaags gaan bevallen, is iedereen nu moeder.
Onze groepsbegeleider Anne Bedaux (verloskundige en centering-trainer) deelt de groep pijlsnel op in groepjes van 3 of 4, die samen in een breakout-room praten over wat zij belangrijke onderwerpen vinden. Als we na een poosje weer samenkomen, komen alle vrouwen aan bod. De vrouwen op de foto gaven hun toestemming om deze foto te gebruiken. Namen en woonplaatsen zijn in dit artikel gewijzigd, zodat uitspraken niet tot personen te herleiden zijn.
Waar haal ik die informatie vandaan?
Als eerste vertelt Feven, die in een AZC woont en 12 maanden in Nederland is. De jonge moeder zit met haar slapende kind op schoot. “Ik wil jullie allereerst bedanken dat ik heb mogen meedoen”, zegt ze. “Ik wil heel graag leren over opvoeden, en over wat in Nederland de rechten van het kind zijn, wat heeft een kind nodig om zich te ontwikkelen? En ook over voeding: ik geef borstvoeding en zuigelingenvoeding, maar het is me nog steeds niet duidelijk hoeveel schepjes en water ik moet gebruiken.” Anne vraagt wat ze bedoelt met de rechten van het kind. Feven: “Als de moeder werkt of naar school gaat, waar kan het kind dan naartoe? Ik begreep het kinderdagverblijf, maar wat zijn de voorwaarden daarvoor en hoe regel je dat? Ik weet niet waar ik de informatie vandaan kan halen.”
“Je mag in Nederland je kind geen tik geven, hoe straf je een kind dan?”
Dit onderwerp stipt Feven als laatste nog aan. Meer moeders vinden dit onderwerp belangrijk zo blijkt. Zoals Semhar uit Eindhoven, die acht jaar in Nederland is en drie kinderen heeft: “Ik ben zo blij om jullie weer te zien! Allereerst bedankt, ik heb veel aan Centering gehad, ook bij mijn bevalling.” Naast hoe je kunt opvoeden zonder slaan noemt zij: “Het is mij niet duidelijk welke vaccinaties een kind krijgt en waarvoor. Soms ga je niet omdat je het niet weet. Als je het aan andere mensen vraagt, weten zij het ook niet. En: als je gaat werken, hoe kun je dan een aanvraag indienen voor kinderopvang. Ik hoorde dat veel vrouwen veel geld moeten terugbetalen, dat wil ik voorkomen.” Ook Luwam uit Amsterdam, en 5 jaar in Nederland zegt: “Ik wil gaan werken of een opleiding volgen, maar hoe zit het met opvang? Wat zijn de voorwaarden?”
Waarom kinderen uit huis worden geplaatst
Selam, die in een dorp vlakbij Almelo woont en ruim anderhalf jaar in Nederland is, snijdt een zorg aan die meer van de moeders delen. “Veel kinderen worden uit huis geplaatst. Wat is de reden? Onze kinderen slapen wanneer ze slaap hebben. Is dat de reden?” Ze praat verder over wat ze bij Centering zou willen opsteken: “Wij slaan onze kinderen, maar wat kun je doen in plaats van slaan? En opvoeden in het algemeen: het verschil met Eritrea is groot, hoe doen we dat op een leuke manier in Nederland?”
Baby, borstvoeding en slapen
“Zo leuk om iedereen te zien, we waren allemaal zwanger en nu hebben we allemaal een kind”, zegt Tirhas die in een AZC woont en ruim een jaar in Nederland is. Ze heeft veel praktische vragen over het voeden en slapen van haar baby: “De baby slaapt altijd bij mij. In zijn eigen bedje slaapt hij niet. Hoe zorg ik ervoor dat hij zelfstandig kan slapen in zijn eigen bedje?” “Mijn probleem is dat mijn baby ’s nachts niet wil slapen”, reageert een andere moeder.
Hoe kom je van stress af
Na een pauze praten de vrouwen in groepjes over een drietal thema’s die Anne heeft voorgelegd. Een van die thema’s is zelfzorg: hoe voel je je? “Wij hadden het over stress”, doet Nura het woord voor haar groepje. “Vooral als het je eerste kind is en je helemaal alleen bent: geen ouders, moeder die je kan helpen. De kraamzorg komt maar een week. Hoe komen we van onze stress af?” Een ander vult aan: “Je hoort van de verloskundige dat stress slecht is voor de baby. Maar wat kun je aan stress doen?”
Nieuwe naam: Mahzel
“We willen ons project dopen met de naam Mahzel (de typisch Eritrese draagdoek waarmee Eritrese moeders hun kinderen dragen). Zou die naam moeders aanspreken of moet het een andere naam zijn? ”, vraagt Anne Bedaux tot slot. “Ik moest gelijk denken aan Eritrea”, reageert Nura. “Het is een teken van moederschap, dat is heel mooi”, vindt Shishay. Iedereen is het ermee eens: “Een mooiere naam kunnen we niet vinden.”
Kijk op de projectpagina voor meer informatie
Ons project draagt voortaan de naam Mahzel, de typisch Eritrese draagdoek waarmee Eritrese moeders hun kinderen dragen.
